Zingem Beeft 2019 review
-- Zingem Beeft 2019 --
01/01/1970 - 01/01/1970
Stijn Daneels
[INTRODUCTION]
Review geschreven door Stijn “Metal Shredder” Daneels met
foto’s van Yngwie Vanhoucke van Paradise Through a Lens.
Sinds dit festival zijn debuutjaar in 2017 zijn Kevin “Loco
Shredder” en ik vaste klant op Zingem Beeft! Tijdens de voorbije edities zagen we up-and-coming Belgische metalbands zoals Hexa Mera, Signs of Algoritm en Earupt en zaterdag 16 november 2019 was
het opnieuw zover! 4 jonge, Belgische bands die gemeenschapscentrum de Griffel
in Zingem opnieuw lieten daveren op zijn grondvesten.
[BASEMENT CRITTERS]
Zingem Beeft 2019 ging van start met deze West-Vlaamse
crossover thrash metal band. Op hun facebook pagina beschrijven Basement Critters
zichzelf als een vijfledige groep met zeer uiteenlopende muzieksmaken en
tijdens hun optreden op Zingem Beeft viel die muzikale mengelmoes mij duidelijk
op. Ik hoorde elementen uit thrash, groove en progressive en zelfs uit hardcore.
Zo kon een song beginnen met riffs vol bas en distorsie om daarna over te
schakelen naar progressive melodieën. Vooral dat laatste zorgde voor een mooi
contrast tegenover de agressieve zang van frontman Thomas en tijdens het
optreden huppelde hij als een waar Duracell konijn doorheen het podium! Hij
sprong ook enkele keren over de bareel om recht tegenover mij en de andere
aanwezigen nabij het podium te zingen en te dansen! Hoewel hij soms wat te hard
zijn best deed om het publiek mee te krijgen, kon ik zijn levendigheid zeker
appreciëren! Altijd tof als een bandlid zich in het publiek mengt!
Het was intussen van 2015 geleden dat ik Basement Critters
live had gezien en het was een zeer fijn weerzien! De band is erin geslaagd om
een veelzijdige sound te creëren met een zeer anarchistisch kantje en dat zeker
te pruimen valt bij de meeste liefhebbers van ruige muziek! Ik kijk al uit naar
hun nieuwe album dat begin volgend jaar uitkomt! Maar in de tussentijd…
[CHALICE]
Twee maanden eerder had ik Chalice op de affiche gezet van
ons eigen event Metal For The Lost 2019 (REVIEW: http://belgianmetalshredder.be/festival_article/67)
en gezien de uitbundige ambiance die avond had ik een zeer goede keuze gemaakt.
En die goede keuze werd nog eens dubbel en dik bevestigd tijdens Zingem Beeft
2019. Net zoals Basement Critters is Chalice een
veelzijdige band maar dit keer met de nadruk op thrash en death metal en op een
classic slasher horror sfeer. Die duistere, dreigende sfeer kwam zeer goed tot
zijn recht dankzij de snoeiende gitaarmelodieën, de hectische drum- en basbeats
en de vlijmscherpe zang van frontman Pieter. Tijdens de nummers raasde hij als
een bloeddorstige psychopaat doorheen de zaal en het podium, gekleed in een
bebloed withemd met strop rond zijn nek en een hakbijl in zijn hand. Zijn look
deed mij denken aan een mix tussen Leatherface, Hannibal Lecter en Michael
Myers, 3 horroriconen in eenzelfde zanger! Hoewel hij en de band tijdens de
nummers best angstaanjagend overkwamen, zorgde de humor voor de nodige gezelligheid
(vooral vriendelijk spottend gericht op bassist Chris zijn liefde voor Slayer).
Chalice biedt old-school death en thrash metal met veel
melodie en strakheid en zang dat varieert tussen death metal grunts, black
metal shrieks en schone, tragische zang. Voeg daarbij de duistere, doch
kleurrijke presentatie en een showstelende frontman en je hebt een dijk van een
extreme maar toch toegankelijke metalband. Gisteren hebben ze een nummer
gedropt uit de EP die ze volgend jaar zullen uitbrengen. Waarom? Omdat het kan!
[MARCHE FUNEBRE]
Net zoals Chalice voor hen is ook Marche Funebre een band
die ik het voorbije anderhalf jaar al meermaals live heb gezien dus ik wist
perfect wat te verwachten van dit duistere Mechelse vijftal. De hypnotiserende
zang van Arne (zowel in zachte, zwoele tonen als in demonisch geschreeuw), de
gevarieerde, schurende riffs, de bonkende drums en de diverse plotse
tempowissels. Naar goede gewoonte wist Marche Funèbre de zaal onder te dompelen
in gitzwarte duisternis waar de zware beats en melodieën gelden als donder en
de witte flikkerlichten als bliksem! Het was een audiovisueel spektakel, zoals
ik intussen gewend ben van Marche Funèbre.
Hoewel doom metal niet mijn favoriete metal subgenre is, zorgen
bands zoals Marche Funèbre (en andere landgenoten zoals Loose License en
Growing Horns) ervoor dat ook dit subgenre een plaatsje heeft verdiend in mijn
Shredderhart! Tijdens hun optreden in de Griffel speelde Marche Funèbre naast publieksfavorieten
zoals “Lullaby of Insanity” en “Roots of Grief” ook voor de eerste keer een
nummer dat zal verschijnen op hun nieuwe album volgend jaar. Ja, zowel Basement
Critters als Chalice en Marche Funèbre brengen volgend jaar nieuw materiaal
uit! Gelukkig komt 2020 nu wel heel dichtbij dus nog eventjes geduld…
[BARK]
Eerder dit jaar kon ik op het tweedaagse Blender Undercover
festival in Aalst een reeks machtige Belgische rock- en metalbands bewonderen
(REVIEW: http://belgianmetalshredder.be/festival/50)
waaronder ook de headliner van Zingem Beeft 2019, het Antwerpse BARK! Deze
waakhonden brachten een razendsnelle, woeste, doch melodieuze sound naar voren
dat mij direct deed denken aan klassieke groove metalbands zoals Pantera en
Machine Head. Keiharde riffs, drums die als mokerslagen doorheen de zaal
beukten en snauwende zang! BARK verspilde zeer weinig tijd aan speeches tussen
de nummers en zo bleef de adrenaline tijdens de show constant hoog en voordat
ik het wist, raasde de BARK rollercoaster tot zijn plotse doch geplande einde!
Hoewel het BARK optreden op papier de langste was van Zingem
Beeft 2019 leek dit headliner optreden eerder kort. Maar een typisch BARK
optreden is als goede seks, het lijkt op het eerste gezicht kort, maar het is
uiterst krachtig voor beide partners. En in dit geval was het een ware sonische
explosie voor zowel band, publiek als organisatie!
[CONCLUSION]
{
Dit was intussen de derde editie van Zingem Beeft en net
zoals de voorbije twee jaar was dit opnieuw een gezellig Belgisch metalfeest
voor iedereen! Het evenement was relatief kort in vergelijking met de meeste
andere festivals dat ik dit najaar heb gedaan, maar het is en blijft een
persoonlijke favoriet! De datum voor de volgende editie is al vastgelegd (7
november 2020) en ik verwacht opnieuw een machtige Belgische metalaffiche,
misschien dit keer met 5 bands! In ieder geval, de brede, opvallende grijs op
mijn gezicht hieronder (vlak achter Basement Critters) spreekt voor zichzelf, niet?
