Evil Or Die Fest 2019 dag 2 review
-- Evil Or Die Fest 2019 --
01/01/1970 - 01/01/1970
Stijn Daneels
[INTRODUCTION]
Review geschreven door Stijn “Metal Shredder” Daneels.
Fotocollages door Bianca Lootens van www.musika.be.
In 2016 had ik voor de eerste keer het Roeselaarse
tweedaagse festival Evil Or Die Fest bezocht. Toen deed ik alleen de tweede dag
van die editie en interviews met The Curse Of Millhaven, Spoil Engine, After
All en Legion Of The Damned. 3 jaar en heel wat shredderervaring later keerde
ik terug naar dit machtige festival en shredde ik beide dagen. Terwijl de
eerste dag, vrijdag 18 oktober 2019, in het teken stond van hardcore punkmuziek
(mijn review van die dag: http://belgianmetalshredder.be/festival_article/69)
was de tweede dag volledig gewijd metal! 10 metalbands uit binnen- en
buitenland stonden klaar om met bloed, zweet en zonder tranen mij en het
publiek te entertainen!
[FLATCHET CREED]
De tweede dag van Evil Or Die Fest 2019 begon met deze jonge
West-Vlaamse band. Flatchet Creed moest het optreden echter beginnen zonder hun
tweede gitarist Frederic maar gelukkig kwam die op tijd het podium op om de
tweede helft van de show te ondersteunen. En met die extra gitaarsound kon de
sound van Flatchet Creed mij pas echt bekoren.
Flatchet Creed bracht een leuke nostalgische vlaag in de
zaal, gespeeld door meerdere metalgeneraties met een gedeelde liefde voor
old-school metal. Een fijne mengelmoes bereid met ingrediënten uit de heavy,
thrash en death metal subgenres. Melodieuze riffs, mooie gitaarsolo’s, plotse
tempowissels, galopperende beats en heldere, flexibele zang. Het geheel voelde vertrouwd
toch verfrissend aan vanwege die muzikale veelzijdigheid. Ik ben alvast benieuwd
hoe deze metal apocalyps zal vorderen.
[SOLITUDE WITHIN]
De voorbije twee jaar heb ik deze symphonic rockband al
meermaals mogen aanschouwen (met als recentste bezoek het Blender Undercover
festival in Aalst een maand eerder) dus ik wist perfect wat ik kon verwachten.
Een mix van keyboards, klassieke muziek, stevige gitaren en catchy zang die mij
veel deed denken aan Within Temptation. In feite valt Solitude Within het best
te omschrijven als symphonic metal gespeeld door bands als Nightwish, Epica,
Delain en het eerder vernoemde Within Temptation maar met minder bombast en
meer intimiteit.
Intussen ken ik de nummers die Solitude Within gespeeld
hebben (afkomstig uit hun debuutplaat “Disappear” uit 2017) zo goed als van
buiten. Gelukkig heeft Solitude Within mij al bevestigd dat ze met nieuw
materiaal bezig zijn dus ik hoop om vanaf volgend jaar nieuw werk van hen te
horen. Ik was al snel fan van dit soort symphonic rock en ik snak naar meer!
[DEAFCON]
No
bullshit, only rock & roll. Dat is het motto van Deafcon en die
filosofie hebben ze ten volle toegepast op Evil or Die Fest 2019. En net zoals
tijdens mijn eerste kennismaking met Deafcon ten tijde van Devils Rock For An
Angel 2017 werd mij opnieuw duidelijk hoeveel deze band gemeen heeft met het
legendarische Motörhead. Niet alleen heeft frontman Dave een gelijkaardig
postuur, haarstijl, snor en zonnebril maar hij zingt en speelt ook zoals Lemmy.
Een gelijkaardig nasale stem en een basgitaar die hij meer gebruikt als een
ritmegitaar dan hoe een bas normaliter wordt bespeeld. Ook de nummers van
Deafcon hadden een gelijkaardige finesse als Motörhead. Korte, krachtige nummers
met snelle drumbeats en gierende gitaarsolo’s.
Hoewel Deafcon vanwege vertraging een verkort optreden moest
spelen, heeft dit Avelgemse trio toch een meer dan aangename set naar voren
gebracht. Met als kers op de rock n’ roll taart een Motörhead/Slayer hybride.
De muziek van de Motörheadklassieker Ace of Spades gecombineerd met de tekst
van het even zo legendarische Slayernummer War Ensemble! En hoe bizar die
combinatie op papier ook lijkt, het mengde evengoed als peper en zout!
[AT THE FRONT]
Begin dit jaar heb ik “Faith” besproken, de tweede EP van
deze West-Vlaamse groove metal band. Een aangename shred (mijn review: http://belgianmetalshredder.be/reviews/116)
en een mooie upgrade tegenover hun eerdere EP. Daarom vond ik het zeer fijn om
At The Front na lange tijd nog eens live te zien, dit keer voornamelijk met
nummers uit de “Faith” EP waardoor hun throwback sound naar de groove metal van
zulke bands als Sepultura, Pantera en Machine Head nog beter uit de verf kwam.
De cleane doch ruige zang, de donderende, met distorsie gevulde gitaar riffs,
de catchy melodieën en de heerlijk doorslaande drums. Het was er allemaal en
het was fucking hostile!
At The Front is een gepassioneerd 90s groove metal eerbetoon,
geleid door een duo die de glorietijd van dat subgenre actief heeft meegemaakt en
in het gezelschap van 2 jongere gasten die dezelfde passie hebben als hun
rijpere bandleden. Net zoals 3 andere bands voor hen, was ook het At The Front
optreden kort maar zeer krachtig!
[GUILTY AS CHARGED]
In 2014, een jaar voordat ik met Belgian Metal Shredder
begon, heb ik tijdens Rock Balegem, een festival in mijn eigen streek, deze
Brugse thrash/power metal band leren kennen en ik was direct fan! Net zoals bij
het eerdere At The Front is Guilty As Charged een band die ik in tijden niet meer
live had gezien en het was opnieuw een blij weerzien! De stijl van Guilty As
Charged is een heerlijke cocktail van de woeste thrash van de klassieke
Metallica en de oppeppende power van Iced Earth. Voeg daarbij de autoritaire
zang, de diverse uitgebreide, epische en technische gitaarsolo’s en de snelle drumbeats
waarop flink werd geheadbangd en gemosht en je hebt een Brugs metalpareltje!
Tijdens hun optreden op Evil Or Die Fest 2019 speelde Guilty
As Charged ook een leuk nieuw nummer en ik hoop dat ze spoedig werk maken van
een nieuwe EP of album. Hun recentste wapenfeit, “Leap of Faith” is intussen al
5 jaar oud. Een zalig album, zeker en vast, maar ik wil meer!
[SLAUGHTER MESSIAH]
Een gloed van helse duisternis viel over Evil Or Die Fest
2019 toen Slaughter Messiah het podium betrad. Deze 4 zwart-wit geschminkte
duivels speelden een mix van black, death en thrash metal. Schril geschreeuw en
snauwende zang, verscheurende riffs en knallende beats. De sfeer was heerlijk
bruut en agressief. Maar wat mij vooral opviel, was het retestrakke ritme van
Slaughter Messiah! Ondanks al die ogenschijnlijke muzikale chaos hield de band
alles bijeen met strikte precisie en het massale gemosh dat plaatsvond naast
mijn headbangende lijf liet duidelijk zien dat ik niet de enige was die wild
stond te dansen op die heerlijk beukende sound!
Slaughter Messiah kleedt zich in black metal outfit in een
death metal setting en speelt aan thrash metal snelheid. Een uniek en geslaagd
huwelijk tussen 3 verschillende subgenres waar ik en de rest van het publiek
enorm van genoten! Slaughter Messiah ga ik binnenkort zeker draaien op BELGIAN
METAL SHREDDER ON AIR! Heel waarschijnlijk een nummer uit de EP hieronder!
[CARNATION]
Een tweede bezoek aan Alcatraz Metal Fest, een last-minute
toevoeging aan de affiche van 70000 Tons of Metal en meerdere tournees doorheen
Europa en Japan. Het gaat uitstekend met het jonge Carnation en het optreden
dat ik van hen zag op Evil Or Die Fest 2019 toonde mij nogmaals het bewijs
waarom deze band zulke opmars heeft gemaakt de voorbije paar jaar. Pure death
metal kracht! Zo kan ik Carnation het makkelijkst omschrijven. Vlijmscherpe,
brute maar steeds zeer melodieuze riffs, stevige bas en drums die in volle
galop doorheen de zaal gonzen en een frontman die brult als een demonische beer!
Voeg daarbij de rode en oranje flikkerende belichting en de rookeffecten en je
hebt een band die de hel naar de aarde brengt, met priorzegel!
Wat mij ook opviel, was de grote levendigheid van de
Carnation vijfling. Niemand in de band zat een milliseconde stil en headbangden
tot het bittere eind. Ook een dikke pluim voor zanger Simon, tijdens het hele
optreden behield hij zijn typische duivelstem, zelfs tussen de songs door. En
vooral bij hem zag je overduidelijk dat hij al zijn energie in het optreden
stak, want naarmate de show vorderde begonnen zijn kenmerkende oogschaduw en
zwart-rode schmink meer en meer van zijn gezicht te vloeien. Een klein detail,
inderdaad, maar ik ben verzot op die kleinigheden tijdens een evenement! Wat
moet ik nog meer zeggen? De toekomst van de Belgische death metal is verzekerd
en ze bevinden zich in de Chapel of Abhorrence!
[EVIL INVADERS]
Niet alleen is de Belgische death metal toekomst verzekerd,
maar ook de Belgische speed metal gaat een rooskleurige tijd tegemoet in de
vorm van Evil Invaders! De voorbije 4 jaar heb ik deze band al meermaals zien
spelen en na elke release gaan ze zowel muzikaal en visueel steeds een stapje vooruit.
En zo was het ook deze keer, met hun eerste livealbum en bijhorende dvd op zak.
De microfoonstanden waren versierd met shuriken-achtige slijpschijven met de
initialen van de band erin gegrift, de rook spoot alle richtingen uit, de grote
reptielenogen waakten over het podium en de zaal en de belichting was in alle
kleuren van de regenboog.
Maar al die visuele flair zou natuurlijk waardeloos zijn
zonder de machtige muziek van Evil Invaders en naar goede gewoonte stond dit
Limburgse viertal er als giganten. De lange, ingewikkelde gitaarsolo’s, de knallende
drums en de natuurlijk hoge zang van frontman Joe. Het was allemaal present in de
typische furie waar Evil Invaders voor bekend staan! Een bliksemsnel, kleurrijk
en stoer optreden! Zo was Evil Invaders op Evil Or Die Fest 2019. Niets meer en
absoluut niets minder! Mocht je Belgische metal nauw aan het hart dragen dan
ken je Evil Invaders intussen al, maar mocht dat nog niet zo zijn, dan zal de
livevideo hieronder een deftige kennismaking zijn!
[HATESPHERE]
De eerste van de twee enige niet-Belgische metalbands van
deze metaldag, het Deense Hatesphere draait intussen al een kleine 20 jaar mee
maar ze staan er nog altijd als een blok death, groove en thrash metal graniet!
Hatesphere leverde een meer dan solide show af op Evil Or Die Fest 2019 met snelle,
krachtige beats, mooie solo’s en woeste zang.
Maar ik ga eerlijk zijn, met de nazinderende tweeslag van
Carnation en Evil Invaders en met Fleshgod Apocalypse in het vooruitzicht kon
HateSphere mij niet zoveel boeien. Begrijp me niet verkeerd, ze leverende een
zeer geslaagde show af, maar het voelde mij niet zo bombastisch of intens aan
in vergelijking met die 3 eerdergenoemde bands. Eerder by-the-book groove metal,
niets mis mee naar mijn mening, maar net zoals Arkangel de dag ervoor kregen
andere bands van de avond mijn voorkeur. In ieder geval, nu ik in retrospectief
opnieuw naar Hatesphere geluisterd heb voel ik er wel meer voor dan op die
bewuste festivaldag. Dus ik denk dat ik ze binnenkort ook eens ga draaien op
BELGIAN METAL SHREDDER ON AIR. Misschien wel eens deze track hieronder.
[FLESHGOD APOCALYPSE]
De headliner van de metaldag van Evil Or Die Fest 2019!
Tijdens Graspop Metal Meeting 2016 heb ik deze Italiaanse death metal titaan
voor het eerst ontmoet en ik was direct verkocht! Hun bombastische sneltrein
van death, symphonic en avant-garde metal raasde dan ook doorheen Evil Or Die
Fest 2019 tot groot jolijt van alle aanwezigen! Scherpe gitaren, blast beats,
ruige mannelijke zang en sopraan vrouwelijke zang en een hoop orkestrale piano!
Fleshgod Apocalypse knalde zich een weg doorheen hun show en sloeg alles en
iedereen aan diggelen!
Death metal met orkestrale symfonie en Italiaanse klasse
zonder aan brutaliteit te moeten inboeten. Zo kan ik Fleshgod Apocalypse het
meest accuraat beschrijven! Een spectaculaire band die wereldwijd al flink wat
potten (en onlangs Chinese vazen) heeft gebroken en hopelijk kunnen ze er nog
veel meer breken! Met een vlaagje suiker natuurlijk.
[CONCLUSION]
{Twee dagen vol rock- en metalplezier, zo was Evil Or Die Fest 2019 voor mij en hoogstwaarschijnlijk ook voor alle andere bezoekers! Het heeft 3 jaar geduurd voordat ik terugkeerde naar dit machtige tweedaagse festival en in feite waren het 3 jaar teveel! Evil Or Die Fest toont aan dat metal en hardcore het perfect met elkaar kunnen vinden en dat we trots mogen zijn op onze Belgische scene zowel in de hardcore- als in de rock- en metalvormen! Dus chapeau aan de organisatie voor deze topeditie en tot volgend jaar!}