Op vrijdag 30 november 2018 zakte ik met Kevin en Glenn af naar de B52 Music Club in Eernegem om de Amerikaanse alternatieve metal band The MÆnsion te ontmoeten. Hun bezoek aan dit muziekcafé maakte deel uit van hun RÆvolution World Tour. Oorspronkelijk hadden ze in september een show in de Foyer bij mij in Zottegem maar dat optreden werd afgelasten. Gelukkig was dit uitstel in plaats van afstel en kon ik vorige vrijdag Mark en Skye MÆnsion eindelijk in levenden lijve ontmoeten. Als support kregen ze de steun van onze eigen bands Devious Instinct en Fabulae Dramatis. Mijn weekend werd direct goed ingezet!

Review geschreven door Stijn “Metal Shredder” Daneels. Foto’s door Jan Vervaeke.

De eerste band die avond was de jonge Oost-Vlaamse progressieve metal band Devious Instinct. De band showde hun zelfgetitelde demo EP aan de aanwezigen. Tijdens de soundcheck en eerste song kon de band mij totaal niet bekoren maar vanaf het tweede nummer begonnen ze toch een vreemde aantrekkingskracht te krijgen tegenover mij. Devious Instinct combineerde rauwe grunts met cleane zang, woeste riffs met technisch en prachtig melodieus gitaarwerk en de pianomelodieën van zanger Jelle gaven het geheel bij momenten zelfs een klassiek kantje. Het was een speciale, gevarieerde sound en bij momenten ging ik zelfs zo op in hun muziek dat ik vergat dat ze zonder drummer speelden. Devious Instinct heeft potentie en hopelijk vinden ze binnenkort een nieuwe drummer zodat ze voort kunnen bouwen aan hun experimentele stijl.

Een tweetal weken voordat ik naar dit optreden ging had ik via Hard Life Promotion de nieuwe plaat van deze band uit Hollywood ontvangen. Glenn en ik vonden RÆvolution een zalig album en daarom keken wij ongeduldig uit naar dit liveoptreden! En het was het (korte) wachten meer dan waard! Vrijwel hun volledige setlist bestond uit nummers uit het RÆvolution album en dat vond ik super, want zo kon de band hun diverse sterke punten perfect in de verf zetten! Mark bracht zijn catchy songteksten met vurige autoriteit en speelde gitaarriffs die zelfs zonder live basgeluid uiterst krachtig klonken, zijn vrouw en medebandlid Skye zorgde met haar gitaarkeyboard voor een leuke, quasi retrogame klinkende sound, danste lustig in het rond en zong regelmatig mee met Mark en hun tourdrummer Gunner maakte zijn naam volledig waar en schoot het ene heftige drumsalvo na het andere af! The MÆnsion verspilde geen tijd aan tussentijdse speeches (enige uitzondering was een oprecht dankwoord aan alle aanwezigen vlak voor hun laatste nummer) en hierdoor verloren ze niets van hun muzikale momentum. De slogan van de band: “We are the army of the people! Power to us! Power to us!” werd vol overtuiging meegezongen door mij en diverse andere aanwezigen. Het draaide uit tot een bijzondere show, dat veel grootser and majestueuzer was ondanks het feit dat the MÆnsion speelden in een piepkleine zaal (een paar centimeter lager en mijn hoofd had tegen het plafond gestoten) en geen gebruik maakten van theateracts of speciale effecten. Dit is het soort bands waar ik echt verzot van ben, bands die met weinig middelen of trucjes toch een topoptreden kunnen neerzetten! Brul gerust maar met hen mee op het nummer hieronder!

Na het verbluffende machtsvertoon van the MÆnsion mocht het Antwerpse Fabulae Dramatis voor een uitgebreide afterparty zorgen. En net zoals bij the MÆnsion eisten de mannen en vrouw van Fabulae Dramatis alle aandacht op zich maar dit keer op twee andere manieren. Eerst en vooral waren de liedjes van Fabulae Dramatis een stuk gevarieerder. Bombastische avant-garde metal, symphonic metal, klassieke heavy metal en zelfs een song in de stijl van tangomuziek (tango metal, iemand?) kwamen allemaal aan bod. Daarnaast zorgde zangeres Isabel voor een goeie dosis visuele flair, gekleed in een excentrieke courset en een helm in de vorm van ramhoorns danste ze sensueel op het podium. Ze nam de grunts en de deel van de cleane vocalen voor haar rekening terwijl bassist Hamlet de andere schone zanglijnen deed. Ook kwam Isabel op een bepaald moment met een saxofoon en Venetiaans masker naar voren voor een leuk jazznummertje. Dit alles zorgde voor een exotische en hypnotiserende sfeer doorheen de zaal. En net zoals bij The MÆnsion ging de tijd zo snel vooruit dat Fabulae Dramatis op hun beurt mij uit mijn zalige muziekdroom haalden toen ze hun laatste nummer aankondigden. Na een drink en nagesprek met alle drie de bands van de affiche ging ik met mijn makkers uiterst voldaan huiswaarts.