Metal For Angels 2018 review
-- Metal For Angels --
11/10/2018 - 11/11/2018
Stijn Daneels
[INTRODUCTION]
Op zaterdag 10 november 2018 zakte ik met mijn maten Kevin en Bart af naar sportzaal de Doos in provinciaal domein de Gavers te Geraardsbergen voor Metal For Angels. Mijn laatste bezoek aan dit liefdadigheidsfestival dateerde al van 2015 en toen de affiche van dit jaar tevoorschijn kwam, twijfelde ik geen seconde om af te komen! Op het laatste moment zeiden zowel Experienced?!? en Breakfast At Midnight af maar gelukkig wist de organisatie een meer dan deftige vervanger te vinden in de vorm van Solitude Within! De opbrengsten van deze Metal For Angels editie gingen naar de Zelfmoordlijn 1813. Foto’s gemaakt door Reinhold Podevijn van Viking Lion Photography tenzij anders vermeld.[NOORD]
Foto genomen vanuit de facebookpagina van Noord.
De opener van Metal For Angels 2018 was het Antwerpse Noord.
Het begin van hun optreden verliep stroef vanwege het slecht gemixte geluid.
Hierdoor speelden de gitaar en bas niet op elkaar in waardoor de muziek niet zo
krachtig klonk zoals het in feite had kunnen zijn. Gelukkig was dit
geluidsprobleem na een paar nummers verbeterd en klonk de muziek nadien stevig
door de zaal. De stijl van deze jonge band kan ik het best omschrijven als alternatieve
metal. De band zat op dat moment zonder zanger voor de cleane vocalen dus nam
gitarist Cedric (die normaliter alleen de grunts deed) het volledige zangwerk
op zich. Hij bleef tijdens het volledige optreden in gruntmodus maar
persoonlijk had ik liever dat hij ook eens probeerde clean te zingen, zoals dat
oorspronkelijk de bedoelding was toen ze nog een zangeres hadden en hij
fungeerde als backing vocalist. In ieder geval voelde ik bij Noord een zekere
potentie hoewel alles nog flink in zijn kinderschoenen stond. Zeker het laatste
nummer, Prophet, had een leuk catchy refrein en kwam al bij al goed tot z’n
recht ondanks de technische problemen. Hopelijk vinden ze snel een vaste
zanger(es) zodat ze fatsoenlijk aan hun band en sound voort kunnen bouwen. En
de volgende band heeft dit voorbije jaar serieus aan hun live act gebouwd…
[SOLITUDE WITHIN]
Als tweede band kwam de symfonische rockband uit Ninove Solitude
Within naar voren. Dit was het derde optreden dat ik van deze band zag en ik
vond het hun beste tot nu toe. De band had eind vorig jaar een parel van een
debuutplaat “Disappear” uitgebracht en legde dit jaar hun volle aandacht op
liveoptredens. Mijn eerste ontmoeting met Solitude Within was op Rock Balegem
in april en ze zijn er sindsdien alleen maar op vooruitgegaan! Frontwoman
Emmelie en haar manvolk brachten hun melodieuze, orkestrale en uiterst emotioneel
geladen songs met nog meer overtuiging en expressie naar voren en maakten
gretig gebruik van rookwolken en lantaarns. Bij momenten stonden gitaristen JP
en Quincy te spelen bovenop de rookgeneratoren en zo spoot de rook recht
doorheen hun lijf en dat zorgde voor een geweldig visueel effect zoals je op de
foto hierboven kunt zien. Machtig! Daarnaast deed drummer Ashley spontaan een drumsolo
van jewelste toen bleek dat bassist Fré een technisch probleem had. Yup, ook
drummers kunnen wel eens de show stelen tijdens een optreden! Kortom, Solitude
Within is een band die zorgt voor vurige symfonie en visuele flair zonder in
een van die twee zaken te overdrijven. En de volgende band heeft mij eveneens aangenaam
verrast…
[SOUL COLLECTOR]
De crew achter Metal For Angels kwam zelf ook het podium op in
de vorm van Soul Collector. Deze band beschrijft zichzelf als vampire metal,
mede vanwege het feit dat zangeres Sylvie in de rol kruipt van demonische vampiervrouw
Lady Naamah, compleet zwartgekleed en voorzien van even zo gitzwarte vleugels.
De muziek zelf kan ik het best omschrijven als een mix van black metal en
klassieke heavy metal (vooral Black Sabbath komt in mijn hoofd op) en voorzien
van tribal drumbeats waardoor het hele optreden een soort duistere ceremonie
werd. Maar vooral Sylvie stal de show! De band en vooral zijzelf kregen vorig
jaar op privévlak een enorme klap te verwerken en Sylvie liet al haar woede,
verdriet en frustratie los op de menigte! Ze krijste, brieste en snauwde haar
weg doorheen het optreden zonder 1 seconde af te wijken van haar rauwe gebrul.
Ze rustte alleen even uit toen haar man en gitarist Ronny, alias Lord Mantus, tijdens
een instrumentaal nummer zijn kunsten liet zien op zijn strijdbijlachtige
gitaar. Al bij al een geslaagd optreden en hopelijk geraakt Soul Collector erin
om het komende jaar wat meer optredens te kunnen versieren. Ze zijn nog lang
niet uitgespeeld. Maar na de duisternis van Solitiude Within en Soul Collector
was het tijd voor plezier en vertier in de vorm van…
[BEYOND THE LABYRINTH]
De mannen van Beyond The Labyrinth (vanaf nu afgekort naar
BTL) brachten al direct amusement vanaf hun soundcheck, waarin ze fragmenten
speelden en zongen van alom bekende liedjes van ondermeer Iron Maiden, Queen en
Judas Priest en waarop het publiek en ik enthousiast verder meezongen! Het
draaide uit tot een van de meest entertainende soundchecks die ik in lange tijd
heb mogen meemaken! Daarnaast was het ook het eerste volledige BTL optreden van
zanger Filip Lemmens, die naam en faam gemaakt heeft met bands zoals Double
Diamond en FireForce en die eerder al live een nummer met BTL zong tijdens hun
End Of Year show vorig jaar (waar ik ook aanwezig was). Wat mij direct opviel
aan Filip was zijn typische uitbundigheid. Zoals gewoonlijk liep hij speels en
zeer expressief heen en weer over het podium en pakte hij regelmatig een van de
andere bandleden onder de arm. Een groot verschil tegenover zijn voorganger
Dragan Stanley, die een stuk gereserveerder op het podium stond hoewel ik hemzelf
ook een prima BTL zanger vond. Maar dank zij Filip zijn uitgebreide vocal range
kwamen de klassieke songs zoals “In Flanders Fields,” “Someone Watching Over
You” en “Carry On” nog beter uit de verf! Daarnaast liet de band ook een
gloednieuw nummer horen genaamd “A Brand New Start” dat mede vanwege het grote keyboardgebruik een
flink Deep Purple gevoel bij mij opwekte. Een BTL optreden is altijd al een
feest geweest voor mij vanwege de grote stijlvariatie in de setlist (waarin
ondermeer heavy metal, gothic rock en pop rock voorkomen) en gewoonweg de
passie en levendigheid die de band uitstraalt terwijl ze hun nummers brengen.
En met Filip hebben ze nu een extra troef in handen! Voor mij is het klaar en
duidelijk, Filip heeft nog niets van zijn vocal range of podiumcharisma
verloren en mag voor mijn part gerust bij BTL blijven zingen! Maar zijn
showmanship werd sterk geëvenaard door de man achter de volgende band…
[10 ROGUE]
De hoofdact van Metal For Angels 2018 was 10 Rogue, de band
van Idool 2003 winnaar Peter Evrard. Om eerlijk te zijn stonden mijn
verwachtingen niet zo hoog voor deze band maar Peter en zijn kompanen wisten
mij direct heel aangenaam te verrassen met een rollercoaster aan uitbundige
hardrock songs. De sfeer en ambiance waren geweldig en Peter zelf liet
overduidelijk zien waarom hij al die jaren geleden als winnaar uit de bus kwam
van die befaamde talentenjacht. Hij zong met krachtige en heldere stem, stond
vol zelfvertrouwen en rauwe mannelijke charme op het podium en nam elke
centimeter tot zich, inclusief de omringende versterkers en iedereen die vlak
voor het podium stond! En ondersteund door de hitsige en kraakheldere riffs en
beats van zijn medebandleden kwamen Peter en zijn kornuiten op alle vlakken geweldig
goed uit de verf! 10 Rogue kan je op het eerste gezicht zien als niets meer dan
een simpele hardrockband en dat zijn ze in feite ook, maar vooral live brengen
ze hun muziek met zo’n finesse en energie dat de toeschouwers en ik niets
anders konden doen dan dansen, drinken en genieten van het optreden! Niets
meer, maar zeker niets minder! 10 Rogue zorgde voor een uitgebreid en
spectaculair feestje en als kers op de taart deden ze na het einde van hun set
een cover van het iconische Pantera nummer “Walk” waardoor 10 Rogue zorgde voor
een meer dan geslaagd einde van hun concert en daarmee ook Metal For Angels
2018!
[CONCLUSION]
{
Ik was superblij toen Ronny mij informeerde over Metal For
Angels 2018 en dubbel zo gelukkig toen ik die avond met een voldaan gevoel
terug naar huis ging. De affiche liep een beetje in het honderd vanwege de twee
afwezige bands maar Sylvie, Ronny en hun crew zijn er toch meer dan in geslaagd
om een deftig opgezet festival te geven aan mij en de andere aanwezigen. Een
gevarieerde lineup van Belgische rock en metal en dat allemaal voor het goeie
doel! Meer moet dat voor mij niet zijn! Op naar volgend jaar!
}