Rock Kappaert 2019 review
-- Rock Kappaert --
05/04/2018 - 05/05/2018
Stijn Daneels
[INTRODUCTION]
Op vrijdag 3 mei was ik opnieuw naar Zwevegem afgezakt voor de intussen 8ste editie van Rock Kappaert. Een gratis festival waar telkens een machtige reeks Belgische metalbands het beste van zichzelf mogen geven. Zo zijn er door de jaren heen bands zoals Speed Queen, Dyscordia, Fractured Insanity en Lemuria de revue gepasseerd. Dit jaar stond oer metalband Killer als headliner op de affiche dus had ik meer dan genoeg reden om terug te keren naar Kappaert. Ready for hell! Fotocollages door Bianca Lootens van www.Musika.be[SHOCKER]
Het eerste optreden van het festival was het debuutoptreden
van de Kuurnse metalband Shocker. De band bestaat uit leden wiens ervaringen
voortkomen uit andere West-Vlaamse bands zoals After All, Phoenix Rebellion en Back
To Back. Eind vorig jaar had bassist Danny mij al over zijn kersverse project
verteld en sindsdien hebben hij en zijn Shocker kompanen hun debuutshow flink
gepromoot via sociale media. Als resultaat konden ze rekenen op een goed gevulde
zaal vol enthousiastelingen. Qua stijl promoten de Shocker mannen zichzelf als
een band die zich niet in een bepaald subgenre laat steken en tijdens dit
eerste optreden viel hun veelzijdigheid mij snel op. Als intro speelde de band
een dreigende keyboardsample en gecombineerd met de beeldbuizen met daarin
poppenhoofden dacht ik dat ze duistere industrial muziek gingen spelen.
Maar toen de band aan hun eerste song begon zag ik dat
Shocker opteerden voor een melodieuze sound gebaseerd op klassieke heavy metal
gemixt met invloeden uit progressive en power metal alsook wat sporadische keyboardmelodieën
gelijkaardig aan Deep Purple. Deze keyboarddeuntjes werden gespeeld door
gitarist Christophe en net zoals bij zijn tijd bij Phoenix Rebellion vuurde hij
diverse mooie solo’s af. Ook de duidelijke, scherpe baslijnen van Danny konden
mij enorm smaken, zijn basstijl gaf het hele optreden een lekker NWOBHM sausje.
Zanger Sammy liet zijn typische hoge vocalen los op het publiek en hoewel ik zijn zang machtig vond had ik liever dat hij niet
zong tijdens de gitaarsolo’s. Bassist Danny nam ook flink wat zang voor zijn
rekening (zijn zangstijl was lager en natuurlijker) en persoonlijk zou ik een
duet tussen hem en Sammy een goed idee vinden. De keyboards mogen gerust ook
wat extra in de verf gezet worden, zo kunnen Shocker ook eens een industrial of
orkestraal nummertje erin steken. In ieder geval, het talent is bij Shocker
zeker aanwezig!
[SCAVENGER]
Het Antwerpse Scavenger zal bij de metalheads van de jaren
tachtig vast wel een belletje doen rinkelen. In 1985 debuteerde de band met het
machtige “Battlefields” om een jaar later plots van de aardbol te verdwijnen. In
2018, kortom niet minder dan 32 jaar later, heeft drummer Luc de draad en
drumsticks terug opgepikt en sindsdien staat hij terug op de planken met
piepjonge maar ervaren muzikanten (met bandleden uit ondermeer Enchantress en
Rush Hour). Hun optreden op Rock Kappaert ging echter gepaard met
geluidsproblemen (zo was zangeres Tine bij momenten amper te horen en dook er
meermaals audiofeedback op) maar gelukkig liet de band zichzelf niet kleinkrijgen
en maakten ze er het beste van.
En zelfs zonder nostalgiebril (toegegeven, Scavenger was tot
voor kort vrijwel onbekend voor mij) heb ik, ondanks het povere geluid, toch
genoten van het optreden. Scavenger bracht materiaal uit het alom geprezen
“Battlefields” album en ik genoot enorm van de lekkere old-school heavy metal
vibes die ik ook voel bij gelijkaardige bands zoals Ostrogoth, Killer en Acid. En
toegegeven, met Tine haar strakke kledij, vurig gedans en glasheldere, autoritaire
stem deed ze mij denken aan Kate De Lombaert en met haar lange, blonde
dreadlocks deed ze mij eveneens denken aan Goku uit Dragon Ball (wanneer hij in
zijn Super Saiyan 3 vorm is). De rest van de garde deed ook flink zijn best en
zette de klassieke Scavenger nummers zo goed mogelijk in de verf en vooral de
knallende drumbeats van Luc en de gitaarsolo’s van Yordi waren allebei om van
te smullen. Dus ja, dit was mijn eerste Scavenger liveshow en ondanks de eerdergenoemde
geluidsproblemen was ik toch volledig verk(n)ocht. Tot op Pekenrock!
[CARNEIA]
Na het hitsige Scavenger optreden zorgen de mannen van
post-metal Carneia voor een duistere, nachtmerrieachtige sfeer. De band bracht vooral
materiaal uit hun kersverse plaat “Voices Of The Void” en naast de donderende
gitaren en strakke ritmes was de showsteler vooral frontman Jan Coudron (ook bekend
als zanger van King Hiss). Als een bezetene headbangde en sloeg hij in het
wilde weg om zich heen. Zijn loeiende stem galmde doorheen de zaal en hij liet
regelmatig een helse schreeuw uit zijn longen los. Een wijd vocal range en een
massa podiumcharisma, zoals het ook hoort te zijn!
Voor de rest kan ik het Carneia optreden enkel omschrijven
als de beste band van deze Rock Kappaert editie. De band liet een
verpletterende indruk op mij na en net zoals elke andere deftige post-metal
band die ik in het verleden al had gezien, kon ik niet anders dan rustig
achteroverleunen met een frisse pint in mijn handen, mijn ogen sluiten en mij laten
meesleuren in de droomwereld van Carneia. En nadat ik ontwaakte ging ik met
veel genoegen naar de merchstand voor een exemplaar van “Voices Of The Void.”
Mijn review van dat plaatje verschijnt binnenkort, maar in de tussentijd...
[KILLER]
Net zoals Scavenger is Killer een oude rot in het metalvak.
Deze band draait intussen sinds 1980 mee en heeft net zoals Ostrogoth en het
eerdergenoemde Scavenger een ware wederopstanding doormaakt. En net zoals
Scavenger had ook Killer te maken met technische problemen. Dit keer was Jakke
zijn basgitaar het slachtoffer en nadat Shorty enkele mooie geïmproviseerde jams
deed werd het optreden eventjes stilgelegd. Uiteindelijk was het basprobleem
gefikst en kon het metalfeest doorgaan!
En vooral op het recente nummer “Monsters Of Rock” werd er
zo vurig meegezongen dat zelfs frontman Shorty er oprecht van verschoten was.
Voor de rest was het optreden qua inhoud en sfeer vrijwel hetzelfde zoals het
Killer optreden dat ik in maart zag tijdens Detonation – A Day Full Of Metal. Met
de 40ste verjaardag van Killer in het vooruitzicht speelden Shorty,
Jakke en Vanne de ene klassieker naar de andere. “Wall Of Sound,” “Shockwaves,”
“Ready For Hell,” en meer! Het kwam allemaal aan bod en elk nummer werd met
groot jolijt ontvangen. Volgend jaar brengt Killer een nieuw album uit maar in
de tussentijd kunnen we allemaal genieten van de versheruitgebrachte en
gerestaureerde versies van de eerste vier albums. Mijn exemplaar van dat vierdelige
nostalgiepakket heb ik intussen al!
[SATELLITE SUZY]
Als afterparty kwam de piepjonge lokale psychedellic stoner
rockband Satellite Suzy op om voor een fijn slaapmutsje te zorgen. Aan de ene
kant zorgde de meeslepende melodieën van deze band voor een leuke afkoeling
maar aan de andere kant had ik Satellite Suzy liever eerder op de avond gezien,
idealiter tussenin Shocker en Scavenger. Puur voor de muzikale afwisseling en
omdat het intussen al een lange dag geweest was en ik langzaam maar zeker het
klopje van de hamer begon te voelen.
Dat terzijde, vond ik de groovy stoner muziek van Satellite
Suzy zeker leuk. Vooral de licht vervormde speelstijl van gitarist Bram viel
mij positief op, zwaar doorklinkend en toch met voldoende melodie eronder. Persoonlijk
vond ik dat de band iets levendiger op het podium had mogen staan (ze kwamen
mij iets te relaxed over), de zang kon nog wat extra intensiteit gebruiken en
de drumbeats mochten nog wat feller doorklinken maar voor de rest vond ik deze
afsluiter zeker te pruimen. Van deze band heb ik geen video’s gevonden opYoutube,
maar indien jullie de band willen checken, dan kunnen jullie steeds mijn
Facebook live video bekijken (https://www.facebook.com/Belgianmetalshredder/videos/401055693810195/).
[CONCLUSION]
{
Dit was intussen mijn derde bezoek aan dit gratis festival
en hoewel de technische zaakjes dit jaar minder vlot verliepen dan gewoonlijk
kom ik zeker terug voor de volgende editie! Goed geluid heeft zeker zijn
plaats, maar ik ben altijd al van de filosofie “the whole is greater than the
sum of its parts” geweest en om die reden heeft het bij mij de pret amper
bedorven.
Voor mij is het altijd al een plezier geweest om op een
vrijdagavond naar Zwevegem te komen en te genieten van een flinke gratis dosis
Belgische metal met een grote portie friet en bier en in het gezelschap van
diverse bekende gezichten uit de West-Vlaamse metalscene!
Wat ik echter miste,
was een optreden van Loose License. Samen met Shocker zitten de leden van deze locale
doom metal band mee in de organisatie van Rock Kappaert en volgend jaar wil ik beide
bands op dezelfde avond op hetzelfde Zwevegemse podium zien! Dus hier is een
nummertje van hen! En tot volgend jaar, beste vrienden!
}