WACKEN METAL BATTLE 2019 SEMI-FINALS IN JH ASGAARD
-- Wacken Metal Battle Belgium --
01/01/1970 - 01/01/1970
Stijn Daneels
[INTRODUCTION]
Op zaterdag 16 februari 2019 was ik aanwezig in Jeugdhuis Asgaard te Gent voor de eerste ronde van de Wacken Metal Battle Belgium 2019. Voor de eerste keer werden er 4 in plaats van 3 halve finales georganiseerd en hierdoor zullen uiteindelijk 8 bands deelnemen aan de finale op zaterdag 25 mei in Zingem. Die avond in Asgaard mochten 6 bands knokken voor 2 finaleplaatsen en hieronder geef ik mijn ongezouten mening over elke band. Nu al kan ik jullie zeggen dat iedere band, elk op hun eigen manier, schitterde op het kleine Asgaard podium. Niemand ging met de staart tussen hun benen naar huis en met mijn feedback hoop ik elke band te helpen om voort te bouwen aan hun sound en presentatie. Foto’s door Dirk Baelen van Pixashoot.[RAIDER]
Deze jonge Gentse band mocht de spits afbijten en ze brachten
mooie hardrock naar voren dat recht uit de 80s had kunnen komen (inclusief
hoofdbanden, spandex en leder). Hun optreden ging echter de mist in toen de
band tussen hun set door ineens uitgebreide bas- en drumsolo’s begonnen te
spelen. Persoonlijk heb ik niets tegen zulke intermezzo’s, integendeel, maar op
een Metal Battle wil ik een band zien waarin elk lid zijn/haar steentje
bijdraagt en dit gedurende het volledige optreden! Bij mij wekt dit de indruk
van een band die zegt: “we hebben niet genoeg deftig materiaal om een halfuur
te vullen dus improviseren we maar.” Origineel is het zeker, maar het geeft
niet goede indruk, zeker niet tegenover een vakjury.
Dat gezegd zijnde, was ik zeker tevreden met het materiaal
dat ze als band tezamen naar voren brachten. Virtuoos gitaarwerk (gitarist Gilles
liep regelmatig naar voren om zijn kunsten te tonen), zwoele zang,
meezingteksten en vlotte drumbeats en hevige baslijnen. Allemaal oerdegelijk
materiaal en mochten ze daarmee het volledige optreden gevuld hebben dan had ik
zeker ze op de derde of vierde plaats van mijn eigen klassement gezet. In ieder
geval, mocht je fan zijn van gelijkaardige Belgische hardrock bands zoals
Wildheart en Mr. Myst dan mag je Raider gerust op je lijstje zetten.
[PRIMAL CREATION]
Na het charmante Raider kwamen de jongens van Primal
Creation voor een anarchistische mix van thrash, death en progressive metal. In
hun thema van #voteclown kwam er zelfs een man met maatpak, rode das en
clownmasker op het podium die showde met de slogan “DENY GLOBAL WARMING.” Wel,
we weten allemaal met welke beruchte politicus ze de spot dreven en gelukkig
deden Primal Creation intussen lustig voort met hun materiaal voor te stellen
(voornamelijk uit hun debuutalbum “Demockracy” uit 2017).
Naast de rauwe doch heldere keelklanken van zanger Koen
vielen ook de duogitaar kunsten van Ruben en Cédric mij in het oog, hun
gitaarwerk is vooral door progressive metal beïnvloed en bood een mooi contrast
tegenover de algemeen hectische sfeer van hun muziek. Doordat Primal Creation
een zeer strakke show speelde waarin brute riffs afgewisseld werden met
melodieuze stukken waren ze naar mijn gedacht een van de verdiende winnaars van
de avond. Dus ja, I voted clown!
[AS WE SPEAK]
Oorspronkelijk ging de thrash metal band Poseydon meedoen
aan de Metal Battle in Asgaard maar door een boekingsconflict werden ze
vervangen door de Antwerpse metalcore band As We Speak. De band speelde een
mooie set nummers waarin de nadruk vooral lag op klassieke hardcore uit de stal
van ondermeer As I Lay Dying en All That Remains. Zanger Michael schreeuwde met
kracht en overtuiging maar achter de woeste kreten zaten diverse melodieuze
riffs en die regelmatig werden afgewisseld met harde breakdowns.
Persoonlijk ben ik niet de grootste metalcore fan maar bands
zoals As We Speak tonen toch dat dit subgenre meer kan bieden dan wat gebrul en
breakdowns. Als feedback voor As We Speak zou ik zeggen om hun melodieuze kant
nog verder uit te breiden en dat zanger Michael zijn vocal range nog verder
uitwijdt want ik voel veel potentie in beide gevallen. Zeker aanbevolen als
metalcore zelfs maar een beetje je ding is.
[STRANGER DIMENSIONS]
Opnieuw een melodic metalcore band, dit keer uit Gent en met
een meer veelzijdige sound en een zanger met een wijder vocal range tegenover
As We Speak. Tijdens het optreden kwam Pieter-Jan Van Daele van Beyond Our
Sight naar voren om het baswerk over te nemen van Yorick die spijtig genoeg
afwezig was. De band, en vooral zanger Michaël zorgde voor enthousiast
spektakel, in feite voor zelfs wat teveel spektakel.
Tijdens de show deed Michaël iets te hard zijn best om het
publiek in beweging te krijgen. Hij vroeg regelmatig aan de menigte om te
springen en te moshen en op het einde wou hij ook een wall of death opzetten
maar gezien de aanwezigen daar duidelijk geen zin in hadden, kwam de hele
situatie best gênant over. Tja, het ene publiek is het andere niet en ik hoop
dat Michaël de volgende keer het gedrag van het aanwezige volk beter kan
interpreteren. In ieder geval heb ik flink genoten van het Stranger Dimensions
optreden en wil ik ze gerust nog vaker zien spelen.
[HUNTER]
Hunter is de enige band die ik al eerder aan het werk zag
(meer bepaald op Pluto Metal Fest in december 2018) en ik geef toe dat ze een
van mijn favorieten waren voor deze ronde. Met hun old-school heavy metal
sound, ondersteund door stevige basmelodieën, sublieme metal riffs en hoge
vocalen lieten deze Oost-Vlaamse mannen hun postapocalyptische wereld los op de
volop gevulde Asgaard.
Tussen de nummers door vertelde zanger David het verhaal van
de Hunter mascotte die, gewapend met twee vlijmscherpe dolken, de dorre wereld
verkent en zijn escapades werden door middel van de nummers voorgesteld. Voor
deze show had David zijn speeches flink ingekort en dat vond ik zeer goed, want
uiteindelijk is het de muziek die echt telt in een Metal Battle. En Hunter
brachten, op hun eigen manier en met hun eigen werk, een schitterende hommage
naar klassieke metal acts zoals Iron Maiden, Judas Priest en Metal Church. Het
was een waar feestje en om die reden waren ze samen met Primal Creation mijn
favoriet van de avond!
[CULT OF SCARECROW]
De afsluiter van deze ronde was de doom metal band Cult Of
Scarecrow. Na de uitbundige optredens van de vijf vorige bands vielen Cult Of
Scarecrow flink op met hun trage, keyboardondersteunde mix van psychedelische
rock en doom metal. Naast de stevige riffs was ik vooral enorm te vinden voor de
hypnotiserende klanken van Filip. Hij heeft een zachte, looiende stem dat
perfect past bij de meditatieve stukken en bij de zware secties biedt zijn zang
een mooie afwisseling tegenover de typische demonische grunts die je zo vaak
hoort in doom metal.
Van mij krijgt Cult Of Scarecrow de bronzen medaille. Mochten
ze hun nummers een beetje getrimd hadden (bepaalde melodieën beleven iets te
lang doordraaien naar mijn gedacht) dan had ik ze misschien naar de finale
gestemd. In ieder geval een meer dan deftige afsluiter van de eerste ronde van
de Wacken Metal Battle Belgium 2019!
[CONCLUSION]
{CONCLUSION Mijn persoonlijke ranking van deze ronde:1 Primal Creation
2 Hunter
3 Cult Of Scarecrow
4 Stranger Dimensions
5 As We Speak
6 Raider
Uiteindelijk zijn Primal Creation en Hunter doorgegaan naar
de finale en ik ben daar volledig akkoord mee. Beide bands brachten een
stevige, veelzijdige en welontwikkelde act naar voren en in beide gevallen heb
ik veel en spontaan geheadbangd. Asgaard zat vrijwel volledig gevuld en de
sfeer zat bij alle bands enorm goed. Ik was zeer tevreden met alle optredende
bands en hopelijk blijven ze allemaal doorgroeien en krijgen ze nog meer
opbouwende feedback zoals ze nu van mij gekregen hebben. En ter ere van de
“zevende” deelnemer Poseydon, sluit ik dit artikel af met een nummertje van
deze gasten.
}