Op zaterdag 3 november 2018 vond de tweede editie van Zingem
Beeft plaats. Dit keer in De Griffel, een grotere zaal in vergelijking met de
Volkskring, die eveneens in Zingem ligt en waar het festival vorig jaar had plaatsgevonden.
Naast de veel ruimere zaal werd de affiche ook uitgebreid van drie bands naar
vier en beloofde de sfeer nog uitbundiger te worden dan de vorige keer. Bigger,
better, badder? Zeker en vast!
Alle foto’s genomen vanuit de Facebook pagina van Zingem
Beeft organisatie Agera Events.
[TURPENTINE VALLEY]
De eerste band op Zingem Beeft 2018 was deze instrumentale
post-metal groep. Op een pikdonker podium dat alleen belicht werd door enkele
gloeilampen zorgde dit gezellige trio voor een drietal lange nummers waarmee ze
het publiek en mij in een dromerige sfeer deden onderdompelen. De muziek klonk
hevig en uiterst expressief doorheen de zaal en sporadisch drukte de band het
gaspedaal in en vooral bassist Thomas danste bij die heftige momenten flink in
het rond. Met zulke meeslepende muziek zijn teksten naar mijn gedacht totaal overbodig.
Het is een muziekstijl om rustig van achterover te zakken, je ogen dicht te
doen en je te laten leiden door je eigen verbeelding. En het is vooral dat
laatste dat ik tijdens dit korte optreden heb gedaan. Hoewel de muziek van
Turpentine Valley niet zo uitbundig was in vergelijking met de andere bands op
de affiche, apprecieer ik het feit dat organisator Carly en de rest van zijn
Agera Events team het lef hebben gehad om een band als deze als opener te
zetten desondanks het grote stijlverschil van Turpentine Valley tegenover de
drie andere groepen. In ieder geval was Turpentine Valley een deftige opwarmer
van de avond en na hun vertrek barstte het feest volledig los!
[IRONBORN]
Na Turpentine Valley zorgden de mannen van Ironborn voor een
heerlijke old-school heavy metal ervaring. Ik zag de band voor het eerst in
2015 toen ze nog bekend stonden als coverband en sindsdien laten ze hun reeks
metalcovers van weleer langzaam maar zeker achterwege voor hun eigen nummers.
Met uitzondering van Iron Maiden klassiekers Wrathchild (hun traditionele
soundchecknummer) en Wicker Man (als bisnummer) lieten de gasten uit
Waregem/Zottegem geweldige songs van eigen kweek op de menige los zoals het
door Motörhead geïnspireerde “Rock N Roll Is Dead,” het catchy klinkende “Your
Downfall” en zongen het publiek en ik vurig mee op hun intussen alom geliefde lijfnummer
“Never Again.” Ook kwamen enkele nieuwere tracks aan bod en gaf de band een
zware metalen versie van hun akoestische single “1568” en zelfs met dat extra
muzikale gewicht verloor dit pareltje niets van zijn oorspronkelijke,
emotionele waarde. Bij elk Ironborn optreden dat ik de voorbije jaren gezien
heb, heeft de band altijd kunnen rekenen op een uitbundig publiek en dat was daar
in Zingem opnieuw het geval! Ironborn brengt steeds een gevarieerde setlist
naar voren waar ze, dank zij hun eigen werk, een prachtige ode brengen naar de
metal van de jaren 70 tot 90! Altijd goed voor een feestje!
[SIGNS OF ALGORITHM]
Dit jaar Graspop, volgend jaar Metaldays, deze metalcore
band uit Maldegem/Brugge/Gent valt bij de grote festivals in de smaak en ik kan
perfect begrijpen waarom. Op het eerste gezicht lijkt Signs Of Algorithm op
niet meer dan een woest klinkende en agressief ronddansende metalcore band en
dat zijn ze ook. Maar ze leggen naast de typische metalcore elementen ook een
grote aandacht voor structuur en melodie. Tijdens hun optreden in Zingem werden
brute breakdowns afgewisseld met subliem gitaarwerk en enkele orkestrale
samples, om van het lichtspektakel nog maar te zwijgen! Wat ik ook zeer
creatief vond waren de platformen die ze op het podium hadden gezet en waar
vooral zanger Frederick uitbundig van gebruik maakte om zichzelf nog
duidelijker in de kijker te zetten. Mede hierdoor wekte Signs Of Algorithm een
groot larger-than-life gevoel op en hoewel metalcore de basis van hun sound
vormde, toonden ze een grote muzikale en vocale flexibiliteit alsook een uiterst
levendige speelstijl op het podium. Niemand in de band stond een milliseconde stil
en danste wild heen en weer over het podium en op miraculeuze wijze botste geen
enkel bandlid tegen een andere. Het was puur spektakel! Geen vuurwerk,
projector of andere hoogvisuele snufjes, gewoon vijf jonge gasten die hun 110%
gaven om het publiek te entertainen!
[HEXA MERA]
De headliner van Zingem Beeft en een band die, net zoals
Signs Of Algorithm, reeds op GMM gespeeld heeft en volgend jaar terug naar
Metaldays reist om dit keer de Second Stage zwart, geel en rood te kleuren!
Hexa Mera’s muziekstijl van melodic death metal kan ik makkelijk omschrijven
als uitermate krachtig, strak, autoritair en melodieus. Persoonlijk doet hun
stijl mij veel denken aan de groove metal uit de 90s van bands zoals Pantera en
Lamb Of God en met hun catchy riffs, engagerende songteksten en charismatische
podiumuitstraling kunnen ze die muziek meer dan voldoende vertegenwoordigen. Het
optreden van Hexa Mera draaide uit op een muzikale rollercoaster waar de band
heen en weer ging tussen woeste gitaarpartijen, afkoelende melodieën en strakke
ritmes. Zanger Yannick blafte, brulde en brieste de longen uit zijn lijf en
naar goeie gewoonte sloeg hij erin om het publiek aan te zetten tot een wall of
death! De eerste wall of death in de geschiedenis van Zingem Beeft! En het
nummer dat ze voor die historische wall gebruikten, vind je hieronder!
[CONCLUSION]
{Ik heb lang uitgekeken naar deze tweede editie van Zingem
Beeft en ik kan met trots en eerlijkheid zeggen dat dit vervolg het succesvolle
eerste festival meer dan overtroffen heeft. Een ruimere zaal, een grotere en
opnieuw flink gevarieerde 100% Belgische topaffiche en meer eetvoorzieningen
ter plaatse. Alles was tiptop georganiseerd en de avond was er eentje waar
zowel old-school als new-school rock en metalfans van konden genieten. En
gezien ik een beetje “middle-school” ben, heb ik mij geamuseerd van de eerste
tot de laatste seconde! Carly, je hebt jezelf meer dan overtroffen en volgend
jaar ben ik terug van de partij!