Back to Festival

Frietrock 2018 review

-- Frietrock --

01/01/1970 - 09/02/2018
Stijn Daneels

[INTRODUCTION]

Tekst door Lea Tuik. Foto’s door Jan Van Thillo.

Tijdens het laatste weekend van de zomervakantie besloot ik mijn allereerste festival in België te bezoeken en ik koos voor het driedaagse gratis festival Frietrock in Oud-Turnhout. Met 34 bands op twee podia kreeg je zeker waar voor je “geld!” Het was een supergezellig weekend! Ik heb nieuwe bands ontdekt alsook nieuwe vriendschappen en contacten opgedaan. De sfeer was uiterst levendig en gezellig en er was amusement voor zowel volwassen en kinderen. Terwijl de volwassen genieten van de muziek en een frisse pint kunnen de kleintjes genieten van een ruime speelhoek en springkasteel! Maar genoeg gepraat, hier is mijn mening over de bands op Frietrock die een blijvende indruk op mij hebben gelaten.


[FAT BASTARD]





Met Fat Bastard hoorde ik duidelijk de invloed van Motörhead en Metallica maar ze zijn daar absoluut geen flauw aftreksel van! De band presenteerde een lekker opzwepende old-school rock n’ roll sound dat voor enkele pittige mosh pits zorgde pal achter mij! Ik kon mij evenmin inhouden en gooide mijn haar lekker los! Frontman Jorn  leidde het hele gebeuren en met zijn rauw charisma kreeg ik het gevoel dat hij elk moment van het podium ging springen om mij, letterlijk, bij de keel te grijpen! Een ding is zeker, Fat Bastard is, sorry voor de flauwe woordspeling, een moddervette band!

[LEAVE SCARS]





Deze band is een persoonlijke favoriet van Stijn “Metal Shredder” Daneels en ik kan daar perfect inkomen. Leave Scars is een geweldige old school thrash metal band wiens sound duidelijk doordrenkt is met invloeden van de groten uit de thrash geschiedenis. Maar net zoals bij Fat Bastard wist deze band ook een eigen identiteit naar voren te brengen! En Leave Scars wist eveneens de boel op stelten te krijgen met hun ophitsende maar technisch solide onderbouwde beats! En naar bandtraditie werd een heuse wall of death opgezet! Pure Bay Area thrash metal vreugde!

[ATOMIC VULTURE]





Na een stevig ontbijt van eieren met spek (met dank aan de plaatselijke vereniging de Patrouillehond) werd ik overspoeld door de zware stoner rock van deze 3-koppige groep! Hun stijl van stoner gecombineerd met wat groove en psychedelic invloeden deden het publiek en mij wegzakken in een ware trance! Er was geen zang en dat vond ik absoluut niet erg hoewel ik toch wel benieuwd ben hoe de band zou klinken met vocalen erbij. Zo bevat hun kersverse EP “Stone Of The Fifth Sun” het nummer “Rain,” waarin wel zang te horen is. In ieder geval ben ik er zeker van dat zelfs met tekst erbij deze band er altijd in zal slagen om menig luisteraar mee te slepen in stoner space rock dromenland!

[SOLITUDE WITHIN]





Deze jonge symphonic rock band, opgestart in 2014, bracht een geweldige en nauw gebalanceerde combinatie van hard rock, heavy metal en klassieke muziek, maar niet op de manier waarop je in eerste instantie zou verwachten. Geen mismaakte of bombastische operazang maar sterk melodieuze, soms zelfs engelachtige vocalen. De rest van het muzikale arsenaal zat ook lekker in elkaar met mooie harmonieën, epische gitaarsolo’s en meeslepende pianomelodieën. Terwijl een groot deel van het publiek als betoverd het hele schouwspel gade sloeg, kon ik het niet laten mijn haar de vrijheid te geven en lekker te staan rocken! Solitude Within deed mij wat denken aan Delain maar ze moesten zeker niet onderdoen voor die Nederlandse symfoniegigant! Het Solitude Within optreden werd een waar sprookjesachtig avontuur en naar mijn mening mogen ze zeker op grotere podia staan en ik kan precies hetzelfde zeggen over de volgende band!

[PICTURA POESIS]





Ik ga eerlijk zijn, zodra een band zichzelf omschrijft als een black metal of blackened whatever band ben ik direct weg. Ik heb een grote afkeer voor dat subgenre. Maar ondanks hun black metal invloeden wist deze Nederlandse band mij toch te intrigeren! Net zoals bij Solitude Within bracht Pictura Poesis klassieke muziek samen met heavy metal maar Pictura bracht een veel rauwere sound gebaseerd op energieke death en black metal en het blies mij volledig weg! Persoonlijk vond ik echter dat de band een beetje meer beweging kon gebruiken op het podium want hun uiterst strakke set smeekte er gewoon om! Zangeres Linn was daar echter de grote uitzondering op. Ze headbangde er woest op los! In ieder geval was dit opnieuw een machtige female fronted band die de nodige aandacht verdient!

[THE GUARDIAN]





Een vriend van mij heeft mij enkele oude nummers van deze band laten horen waarin de oorspronkelijke zanger Luke Lambrechts te horen was, maar sinds 2013 bieden de power metal zanglijnen van zangeres Ginny een grote aanwinst voor the Guardian! Fysiek heb ik de band niet gezien, ik was namelijk in de camping, maar zelfs vandaar kon ik de geweldige 80s heavy metal sound duidelijk horen! Het publiek brulde vurig mee dus ik wist dat er daar een flink feestje gaande was. Voor mijn ogen verscheen een geweldig power schouwspel en zo kon ik, op mijn eigen manier, genieten van deze machtige band!

[BREAKFAST AT MIDNIGHT]



De eerste band die ik op zondag zag was deze alternatieve rock die met hun invloeden uit stoner, grudge en metal erin sloegen om te schitteren op de Humo Rock Rally dit jaar! Net zoals Atomic Vulture de vorige ochtend wist Breakfast At Midnight mij direct de boeien dank zij hun groovy sound! En dat met een slechts 2 leden tellende lineup! Een drummer en gitarist/zanger! En ondanks hun beperkte bezetting en gebrek aan bas wisten Brecht en Sten om toch een sterk en volwaardig geluid naar voren te brengen. Ze lieten al hun furore los op het publiek en ik kon niet anders doen dan meedoen aan het festijn! Breakfast At Midnight is zeker een aanrader voor alle liefhebbers van alternatieve rock, stoner, grudge en metal! Het is indrukwekkend hoe deze mannen erin geslaagd zijn om al die verschillende stijlen te mengen tot een heerlijke muzikale smoothie! Neem zeker ook een glas!

[BEUK]





Over Beuk kan ik kort zijn, deze formatie, opgericht eind 2013, bracht Nederlandstalige, stevige recht door zee, rock ‘n roll met een goede dosis humor, pakkende teksten die makkelijk blijven hangen en de energie die deze, sympathieke, mannen op het podium brengen werken  duidelijk aanstekelijk op het aanwezige publiek! Zonder enige moeite krijgen de heren de boel in beweging! De mensen zongen vol levenslust mee en rockten als malle gekken! Modder en bier! Beuk is leuk!

[CATHUBODUA]





Toen ik deze epic symphonic metal band zag dacht ik in eerste instantie dat het niets speciaals ging voorstellen, maar daar zat ik toch enigszins naast. Cathubodua wist met hun geweldige sound een magische sfeer te creëren die je deed denken aan allerlei mythen en legendes, uit lang vervlogen duistere tijden over draken, ridders, heksen en allerlei andere mythische wezens die zich afspeelden in een ruw landschap met donkere bossen en in mist omhulde kastelen. De heerlijke heavy metal, de folk invloeden, de viool en prachtige symfonieën, de diversiteit en kracht van de stem van zangeres Sara, waren zonder meer perfect op elkaar afgestemd en gaven deze band hun unieke geluid. Cathubodua was een van de vele aangename verrassingen op deze editie van Frietrock!

[BEHIND BARS]





Mijn persoonlijke afsluiter op Frietrock 2018 waren de jongens van Behind Bars die dit jaar mee hadden gedaan aan de Wacken Metal Battle en het daar mochten opnemen tegen meer dan dertig verschillende bands van over de hele wereld! Hier op Frietrock brachten ze een dijk van heavy mix tussen thrash metal en metalcore waarop ik moeilijk kon stilstaan! Zonder enige moeite wisten deze heren mij en het publiek aan te zetten tot headbangen, moshen en crowdsurfen! Explosief en energiek, zoals het hoort bij goeie metalcore! Behind Bars heeft sinds hun oprichting in 2015 een mooie fanbase kunnen uitbouwen en dat was duidelijk te zien aan de diverse Behind Bars shirts die ik zag in het publiek. Daarnaast schoot de band een regen van confetti door de lucht en zo werd het een heus feest! In ieder geval vind ik dat Behind Bars een metalcore band is dat menig metalfan wel kan waarderen, zelfs diegenen die niet per se van metalcore houden.



[CONCLUSION]

{En na Behind Bars zette ik een punt achter Frietrock 2018 en hiermee ook mijn eerste Belgische metalfestival. En festivals als deze zijn zeker het checken en het herhalen waard! Frietrock 2018 is een gratis en uitgebreide momentopname van het ruime aanbod aan talentvolle bands die de underground metal scene van de Benelux rijk is! En festivals als Frietrock geven zulke bands een prachtig podium om het beste van zichzelf te geven! En voor een goed doel dan nog wel! Pure goodwill en metal genot in het bijzijn van talentvolle bands, lieve festivalgangers en vriendelijke vrijwilligers, zonder hen geen festival zeg ik altijd, respect! Van harte bedankt aan de volledige Frietrock organisatie, de vrijwilligers, alle bands en bezoekers om mij een geweldig weekend te bezorgen en hoogst waarschijnlijk tot volgend jaar!
}