Devils Rock For An Angel 2017 review

-- Devils Rock For An Angel --

10/07/2017 - 10/08/2017
Stijn Daneels

[INTRODUCTION]

Op zaterdag 7 oktober 2017 was ik voor de tweede keer te gast op Devils Rock For Angel. Het jaarlijkse rock- en metalfestival georganiseerd door Ann Devos en Didier Declercq ter ere van hun overleden nichtje Celeste, die op 16-jarige leeftijd overleed aan de gevolgen van kanker. Tien talentvolle rock en metalbands gaven het beste van henzelf en alle opbrengsten van Devils Rock gaan daarom integraal naar kankeronderzoek. Voor mij waren sommige bands gloednieuw terwijl ik andere al kende van vroeger, dus voor mij was het zowel een dag van nieuwe ontmoetingen en van blij weerzien met oude bekenden. Wat vond ik van de bands? Je weet het hier en nu! METAL SHREDDER REPORTING!

[DEAFCON]

INTERVIEW MET DEAFCON OP DEVILS ROCK VERSCHIJNT BINNENKORT.
Devils Rock For An Angel 2017 ging van start met wat fijne rock n’ roll van Deafcon. Hun stijl van snelle rock gecombineerd met frontman Dave zijn grove stem, look en manier hoe hij zijn basgitaar als een ritmegitaar bespeelde deed mij direct denken aan Motörhead. En daar speelde de band gretig op in, want naast de nummers uit hun debuut EP (zoals het sublieme Life Is Strange dat te horen was op Shredder Sunday II) trakteerden Deafcon het publiek en mij ook op zulke Motörhead klassiekers als Ace Of Spades en Overkill. Hoewel ik een groot Motörhead fan ben, ben ik vooral benieuwd om nog meer eigen materiaal van Deafcon te horen want ze hebben duidelijk pit. No sleep till Deafcon!

[LOOSE LICENSE]

Na het levendige Deafcon zorgde het Zwevegemse trio van Loose License voor loodzware doom metal. Een gigantisch contrast tegenover zowat alle andere bands op de affiche en dat bedoel ik zeker niet in de negatieve zin. Met hun lange, duistere nummers zorgden Loose License voor een bedrukte, helse sfeer waarvan zowat iedereen stil geraakte. Trage, loeiende gitaarmelodieën, duivelse zang, drums die meer als een ceremoniële gong klonken en een monnik met een Hannibal Lecter masker. Jammer dat de monnik zelf niet veel deed behalve wat rondwandelen op het podium met een zeis of met een kruik wierrook. Ik zou het tof gevonden hebben mocht hij dreigend door het publiek gelopen hebben. Ik ben namelijk altijd al fan geweest van interactie tussen band en publiek. In ieder geval was Loose License, net als Deafcon op hun manier, een machtige band waarvan ik zeker uitkijk naar een nieuw album, want alle nummers die Loose License speelden zijn nog niet op plaat uitgebracht. Hier heb je echter wel een leuke video van een van hun nieuwste nummers. En Loose License komen nu zondag eveneens aan bod tijdens Shredder Sunday V. Wil je meer weten over Loose License? Lees dan mijn interview met de band hier: http://belgianmetalshredder.be/interviews/11

[CITIZINSANE]

INTERVIEW MET CITIZINSANE OP DEVILS ROCK VERSCHIJNT BINNENKORT.
Met Citizinsane kwam de eerste dosis woeste thrash metal aan bod. Geïnspireerd door bands als Pantera en Testament zetten Citizinsane het publiek en mij in gang voor flink wat geheadbang, iets waar zanger Steven eveneens gretig aan meedeed. In het begin moesten het publiek en ik een beetje op gang komen maar tijdens de laatste nummers van Citizinsane gingen we allemaal toch flink uit de bol op hun muziek. Ik heb altijd al een appetijt gehad voor thrash metal uit de jaren 80 en 90 dus Citizinsane wisten mij zeker te bekoren. Dus hun recentste album kopen en laten signeren was uiteraard een broodnodige zaak. En beluister zeker ook het mooie Shades Of Gray dat te horen is op Shredder Sunday II.

[RAZEND]

Net als Citizinsane voor hen zorgden het Nederlandse Razend voor razende thrash metal (ik weet het, flauwe woordgrap). Razend was een band met veel afwisseling aangezien ze hun snelle thrash vlotjes afwisselden met lange melodische gedeelten en die waren uiterst machtig om te horen. Helaas werd de zang van Corinne bij momenten overwoekerd door de andere instrumenten en dat was jammer want ze had een krachtige, flexibele stem zoals je kunt horen in de muziekvideo hieronder. En net als Loose License komen Razend nu zondag aan bod tijdens Shredder Sunday V.

[ETERNAL BREATH]

Sinds vorig jaar draaien Eternal Breath op volle toeren dank zij hun langverwachte debuutalbum “The Joker” en ze lieten mij en het publiek opnieuw genieten van thrash maar dit keer gecombineerd met klassieke heavy metal. Kortom, er kon zowel fors gethrasht als meegezongen worden met de liedjes uit “The Joker” en als kers op de taart een cover van de Exodus klassieker “Lesson In Violence.” Frontman Andy liet zijn autoriteit en charme op het podium direct gelden want hij kon direct op repliek toen hij het podium in tweeën deelde tussen Devils en Angels en beide groepen om beurt deed brullen. De hele band was 1 grote brok charisma en energie, zoals ik gewend ben van Eternal Breath sinds ik ze een jaar geleden heb leren kennen. Wil je meer weten over Eternal Breath? Lees dan mijn interview met de band hier: http://belgianmetalshredder.be/interviews/53

[SPLINTERBOMB]

Opnieuw een thrash metal band (de vierde en laatste op de affiche) maar net zoals de voorgaande bands gaf Splinterbomb het alom bekende metal subgenre een eigen twist door meer death en metalcore invloeden aan het concept toe te voegen. Gewapend met grove grunts en ruigere riffs wisten Splinterbomb het publiek en mij eveneens flink te vermaken. Net als Razend had ik voor Devils Rock 2017 nog niets gehoord van deze Nederlandse band maar die achterstand ga ik binnenkort zeker nog inhalen.

[THE DIFFERENCE]

Na vier woeste thrash metal bands zorgden The Difference voor een goede afkoeling. Progressive metal met lange, melodieuze nummers en hoge, emotionele zang. Mijn hoofd en nek kregen de kans om af te koelen want The Difference was een meer thinking man’s soort muziek. Een stijl van muziek om rustig van te genieten met een pint in de hand. Iets wat ik ook deed en jij waarschijnlijk ook toen je de track Walls hoorde tijdens Shredder Sunday II. Maar, zoals de Starks uit Game Of Thrones graag zeggen, Winter is coming!

[WELICORUSS]

ENGLISH VERSION BELOW.
INTERVIEW MET WELICORUSS OP DEVILS ROCK VERSCHIJNT BINNENKORT.
En winter kwam in de vorm van Welicoruss. Net als Loose License waren Welicoruss een speciale band op de affiche. Ze speelden symphonic pagan black metal dat recht uit het koude Siberië kwam. Een mix van black metal zang (in het Russisch dan nog wel) gecombineerd met ambient geluidseffecten en orkestrale muziek. En om de sfeer nog meer te leiden tot een Siberische winter werd de podiumbelichting ijsblauw met witte knipperlichten en droeg de band black metal corpse paint en jachtkledij dat quasi recht uit Conan The Barbarian kwam. Al deze details gaven het Welicoruss optreden een betoverende larger-than-life sfeer en het publiek smulde er ten volle van. Voor mij was Welicoruss de topband van de avond en ik denk dat er een goed aantal mensen toen hetzelfde dachten want het publiek riep uitbundig “WE WANT MORE” tegen het einde van het concert.

NEDERLANDSTALIGE VERSIE HIERBOVEN
INTERVIEW WITH WELICORUSS AT DEVILS ROCK COMING SOON.
And winter came in the form of Welicoruss. Like Loose License before them Welicoruss was a unique band on the lineup. They played symphonic pagan black metal straight from the cold depths of Siberia. A mix of black metal vocals (in Russian none the less) combined with ambient sound effects and orchestral music. And in order to make the show’s atmosphere feel even more like a Siberian winter the stage lightning became icy blue with white flickering lights in addition to the band wearing black metal corpse paint and hunting clothes that seemingly came straight from Conan The Barbarian. All those details gave the Welicoruss performance a magical larger-than-life feel and the audience enjoyed every second of it. For me personally Welicoruss was the highlight of the evening and I think a good number of people agreed with me as the public enthusiastically shouted “WE WANT MORE” by the end of the concert.

[OFF THE CROSS]

Headliner van het festival was het Antwerpse Off The Cross. Een band dat zichzelf omschrijft als loud en dat waren ze zeker op Devils Rock 2017. Schreeuwende zang, loeiharde gitaren en beats om flink op te headbangen. Hoewel ik Off The Cross zeker kon pruimen vond ik ze persoonlijk niet zo denderend tegenover sommige andere bands op de affiche. Dat kan natuurlijk aan mijzelf liggen aangezien ik niet echt fan ben van meer moderne metal (zoals bv. Trivium) en omdat Welicoruss  het publiek en mij omver hadden geblazen. In ieder geval zal Off The Cross zeker nog met mij te maken hebben in de nabije toekomst. “Bringing raw music to a fucked up world,” zoals zanger Jens het zo mooi verwoorde aan het begin van het optreden.

[BEDLAM IN BELGIUM]

Als afterparty voor Devils Rock 2017 kwam AC/DC coverband Bedlam In Belgium aan bod. En met zulke klassiekers als Hell’s Bells, The Jack, Highway To Hell, Back In Black en Whole Lotta Rosie ging het publiek natuurlijk uit zijn dak. Maar Bedlam In Belgium zorgden ook voor de details. Gitarist Christof was gekleed als Angus Young en deed ook al z’n typische danspasjes. Zanger Jean-Christophe droeg een pet gelijkaardig aan die van Brian Johnson en wist ook goed diens vocalen na te bootsen. Zowel Christof als JC liepen gretig doorheen het publiek en de laatste gaf met veel plezier de microfoon door tijdens Thunderstruck. En als kers op de taart deelde de band knetterstaven in de vorm van dynamietstaven uit tijdens, je kan het al raden, TNT! Persoonlijk had ik ook graag For Those About To Rock willen horen, maar een kanon naar het podium brengen ging natuurlijk niet evident zijn. In ieder geval, Bedlam In Belgium, I salute you!


[CONCLUSION]

{Net als bij de vorige twee edities sloegen Ann en Didier er opnieuw in om een machtig festival op poten te zetten met een gevarieerde topaffiche van de beste underground rock en metal uit binnen- en buitenland! Zowel bands als publiek als ikzelf werden gastvrij ontvangen en genoten van de lange doch snel passerende dag! Ikzelf ben apetrots dat ik dit festival meegesponsord heb en zal dit volgend jaar met veel plezier opnieuw doen! Devils Rock For An Angel is een waar feest voor rock, metal en liefdadigheid. Wat moet het nog meer zijn? Ik zal je zeggen wat, op naar Devils Rock For An Angel 2018!

}