[INTRODUCTION]

Adres: Zaal De Volkskring, Dorpstraat 31, 9750 Zingem.
Datum: 27/05/2017

Op 27 mei 2017 was ik present op de finale van Wacken Metal Battle Belgium die plaatsvond in zaal de Volkskring in Zingem. Op de affiche stonden zes Belgische bands met diverse smaken en uit verschillende delen van het land en ze streden allemaal voor een podiumplaats op de eerstvolgende editie van Wacken Open Air! Ik werd uitgenodigd als jurylid en hieronder lees je mijn oordeel en score voor elke  band. Ok, aan de slag! Fotocollages gemaakt door Bianca Lootens.

[BARRICADE]

Als eerste band van de Battle kwam het Antwerpse Barricade aan de beurt en met hun ruige metalcore sound warmden ze mij en het vroege doch sterk aanwezige headbangerspubliek op voor de avond. Toegegeven, metalcore is niet mijn favoriete metal subgenre maar Barricade bracht toch enkele toffe nummers naar voren zoals de boertige meezinger La Fiesta Loca. Het geheel was naar mijn mening niet erg gevarieerd of technisch (Barricade maakte ondermeer overdadig gebruik van het stereotype blastbeat drumritme) maar op tijd en stond hou ik eens van een band die alle fatsoen en regels door het venster gooit en zijn rauwe, barbaarse energie tevoorschijn tovert. En energie hadden de jongens van Barricade zeker! Vooral zanger Jesse liep als een uitbundige spring int veld doorheen het podium en de andere bandleden genoten eveneens vurig van hun optreden.

Barricade krijgt van mij 23/40. Hun sound is niet de meest toegankelijke muziek die je kan vinden, maar voor metalcoreliefhebbers is Barricade zeker het checken waard. Niet direct een band die ik zou showen op Wacken, maar op de affiche van een wild hard- of metalcore festijn kan de band zeker passen. Ik heb geen deftige video kunnen vinden van de band, maar er staat voldoende informatie over Barricade – Antwerp op hun Facebookpagina.

[ETERNAL BREATH]

In tegenstelling tot de andere aanwezige bands is Eternal Breath een oudere band. Enfin, officieel gezien bestaat de band al sinds 1996 maar twee jaar geleden heeft de band letterlijk en figuurlijk een tweede jeugd gekregen met een lineup die de ervaring van founding members Andy en Marino combineert met het jeugdige enthousiasme van de nieuwe bandleden met als resultaat hun succesvolle debuutalbum The Joker in 2016 en een finaleplaats in deze Battle. En tijdens dit event brachten Eternal Breath een toegankelijke doch pittige reeks songs die afwisselenden tussen technische thrash metal riffs en tragere, klassieke heavy metal melodieën. Een cocktail die zeer te pruimen viel onder zowel jonge fans als de meer doorgewinterde metalheads.

Aan Eternal Breath geef ik een score van 34/40. Ikzelf heb enorm genoten van hun show en had ze heel graag op Wacken zien verschijnen vanwege hun muzikale flexibiliteit en de uitbundige sfeer die ze op mij en het publiek loslieten. De stijl van Eternal Breath is niet echt origineel, maar net als elke andere band aanwezig op deze Battle toonden ze een duidelijke passie voor hun werk en ik ben dankbaar dat de band eindelijk een stabiele lineup heeft gevormd.

[SPEED QUEEN]

De derde band en uiteindelijke winnaar van de Wacken Metal Battle Belgium was het Limburgse Speed Queen. Een vijftal dat zichzelf beschrijft als kids of rock n’ roll en die avond lieten ze dat overduidelijk zien met een bruisend energieke liveshow waarin ze hun kersverse EP, King Of The Road, in alle glorie presenteerden. Aangezien ze nog maar 3 jaar eerder opgericht zijn, was Speed Queen de jongste band op de Battle, maar wat ze ontbraken in levensjaren maakten ze meer dan goed met hun natuurlijke talent voor rock n’ roll. Hun riffs waren snel en technisch, hun teksten waren catchy, de sfeer zat subliem en zowel band, publiek als ikzelf gingen volledig uit de bol.

Speed Queen krijgt van mij 31/40. Hoewel ik persoonlijk meer genoten had van Eternal Breath en Phoenix Rebellion vind ik dat Speed Queen de finale verdiend gewonnen heeft. Ze zijn immers een band waar zowat iedere rock en metalfan van kan genieten. Ze combineren muziekale competentie met jeugdig enthousiasme en een hoop stagecharisma. Ik denk niet dat ze al een hun proefstuk toe zijn dus ik raad je zeker aan om deze band van dichtbij te volgen. Ik wens ze nu al veel succes tijdens hun show in Wacken!

[AS ECHOES FADE]

De vierde band in de Wacken Metal Battle Belgium finale was As Echoes Fade uit Lier. Net als Barricade voor hen speelden ze metalcore maar deze band bracht naast grunts en beukende riffs ook een gezonde dosis melodie en schone zang met zich mee. Het gaf hun optreden een lekker onvoorspelbaar tintje en hierdoor kon As Echoes Fade mij zeker bekoren, ondanks dat metalcore mij niet direct ligt. Daarnaast was hun show gevuld met geweldige momenten. Zo deelde de band confettibuizen mee onder de aanwezigen om ze daarna op teken van zanger Cedric in de lucht af te vuren. Ikzelf hield mijn buis echter in de verkeerde richting waardoor het confettischot mij bijna volledig in mijn kruis raakte! Tja, ik ben nu eenmaal geen handige Harry. Maar het absolute topmoment van hun optreden was toen As Echoes Fade een jongen van ong. 10 jaar op het podium lieten komen en hem de kans gaven om te crowdsurfen op de handen van de enthousiaste touschouwers. Wie zegt dat ruige muziek niet kindvriendelijk kan zijn?

Van mij krijgt As Echoes Fade 29/40. Deze score is deels te verklaren vanwege het feit dat ik geen grote metalcore fan ben dus ik geloof dat mensen die meer van dat subgenre kennen en houden As Echoes Fade heel waarschijnlijk een hogere score zouden geven. In ieder geval zorgde As Echoes Fade voor een heel memoriabele show en een band scoort zeker punten bij mij wanneer ze een publiek uit volle borst kunnen laten genieten. En dat is iets waar As Echoes Fade gegarandeerd in geslaagd is.

[PHOENIX REBELLION]

Net als Speed Queen en As Echoes Fade voor hen zorgde Phoenix Rebellion voor een groots feest toen zij het podium betreden. Tot hun arsenaal behoorde klassieke heavy metal met flinke meezingers vanuit hun Pirates of Ibiza EP uit 2016. Over piraten gesproken, tijdens het optreden kregen de toeschouwers en ik bezoek van een echte stoere zeebonk die zichzelf genoeg moed ingedronken had om vanuit de speakers een crowdsurfsprong te maken van een goeie 5 meter hoog! Aye, daar neem ik mijn hoed voor af! En de bandleden zelf, specifiek zanger Kevain en gitarist Christopher namen ruimschoots de tijd om zich door het publiek te begeven en intussen vlotjes hun songs voort te spelen.

Phoenix Rebellion verdient van mij 33/40. De grote kracht van Phoenix Rebellion is hun showmanship en de manier hoe hun muziek en attitude van hen een ware volksband maakt. Nog meer dan Speed Queen en As Echoes Fade wisten deze rumdrinkende West-Vlamingen het publiek naar hun hand te krijgen. Ik voel wel dat de band nog meer kan groeien op muzikaal vlak met meer ingewikkelde riffs en ik denk dat Kevain zijn vocal range nog verder kan reiken. Dat terzijde was Phoenix Rebellion naar mijn mening de meest charismatische band van de avond! Aye!

[CORPSE MUTILATION]

Na het feestgedruis van de vorige drie bands werd de sfeer in de zaal een stuk grimmiger toen de death metal band Corpse Mutilation het podium betrad. De band hield het best rustig in tegenstelling tot de bands die voor hen kwamen en besloot om hun muziek te gebruiken als hun voornaamste verkoopsargument. Hun muziekstijl deed mij denken aan de winnaar van de vorige editie, het Gentse Carrion en ik kan de sound van beide bands zeker appreciëren. En in de menigte zaten een flink aantal diehard fans die compleet uit de bol gingen op de shreds van Corpse Mutilation. Kortom, een waardige afsluiter voor dit evenement.

En ten slotte krijgt Corpse Mutilation van mij 30/40. Opnieuw een band die zeker het checken waard is als je meer donkere en extreme muziek verkiest boven de toegankelijke sound van bv. Speed Queen of Phoenix Rebellion. Corpse Mutilation zou niet mis gestaan hebben op de Wacken affiche en de overwinning van Carrion vorig jaar bewijst dat bands van het ruigere soort zeker een kans maken op zo’n plaats.

[CONCLUSION]

{Als dit event 1 ding bewezen heeft, dan is het wel dat ons kleine landje heel wat jonge, talentvolle metalbands bevat. En deze zes aanwezige bands gaven daar, elk op hun eigen manier, een klaar en duidelijk bewijs van. Het was een waar plezier om aanwezig te zijn op deze Battle en ik kan niet wachten om terug te komen. Mijn oprechte dankbaarheid aan de aanwezige bands, de enthousiaste en talrijk aanwezige fans en aan de organisatie om mij uit te nodigen voor dit evenement. En natuurlijk ook dank aan jou, trouwe lezer, om dit artikel te lezen!


}